ظرفیت: 300 تن در سال
فرمت فایل: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
مقدمهبی شک غلات بیشترین سهم را در سبد غذایی جوامع بشری دارا هستند. در این میان گندم به لحاظ دارا بودن خواص ویژه خود که قابلیت تبدیل شدن به نان را دارد از اهمیت بسزایی برخوردار است. به گونه ای که برخی از ارقام وحشی آن از حدود پانزده هزار سال قبل از میلاد مسیح در مصر و بین النهرین می روییده است و دانه های این گیاه مومیایی های فراعنه مصر از اهرام این کشور به دست آمده است. در ایران، نمونه های گندم در کاوش های
باستان شناسی انجام شده در دامغان، غارهای نزدیک به دریاچه مازندران و همدان به دست آمده است و باستان شناسان عقیده دارند که گندم از حدود 5 تا 6 هزار سال قبل از میلاد مسیح در این مناطق کشت می شده است. برای پخت نان، از زمانهای بسیار دور روشهای متنوع و جالبی وجود داشته است. به احتمال زیاد قدیمی ترین روش پخت نان که بیشتر در میان چادر نشینان متداول بوده، روشی است که برای پختن یک نوع نان ابتدایی به نام کوماج مورد استفاده قرار می گرفته است. پس از آن، پختن نان های مسطح نظیر لواش بر روی سنگ یا تاوه داغ رایج گردید. کم کم تنورهایی که هنوز هم در بسیاری از نقاط دنیا و بخصوص ایران متداول هستند برای تهیه نانهای پهن نظیر تافتون و لواش اختراع گردید. جنس این تنورها از خاک رس است. بعدها تنور نان سنگک و بربری مورد استفاده قرار گرفتند که با تغییر مختصری در کشورهای غربی هم برای پخت نان از آنها استفاده می شود. عیب این تنورها در این است که قطعاتی که اول وارد می شوند آخر خارج می شوند و به علاوه چون دمای نقاط مختلف تنور یکسان نیست، نانهای حاصل دارای پخت یکنواخت نیستند. برای رفع این نقیصه، امروزه از فرهای گردشی و سینی دار استفاده می گردد. با توجه به اینکه، امروزه نیز قوت اصلی ایرانیان، نان می باشد و مصرف آن با توجه به رشد جمعیت افزایش روزافزونی دارد، توجیه
اقتصادی اجرای این طرح مناسب بوده ضمن اینکه با اجرای این طرح، می توان بستر مناسبی را برای اشتغال نیروهای ماهر و نیمه ماهر فراهم آورد که با توجه به ماهیت
صنایع غذایی بانوان می توانند سهم بسزایی در آن داشته باشند.