عنوان انگلیسی مقاله: Induction
of Differentiation in the Shoot Apical Meristem by Transient
Overexpression of a Retinoblastoma-Related Protein1 Joanna
عنوان فارسی مقاله: القای تمایزیابی در مریستم رأسی شاخه از طریق تشدید بیان موقتی پروتئین مرتبط با رتینوبلاستوما
فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 23
_______________________________________
چکیده
مریستم
رأسی شاخه دارای سلول هایی است که برای تولید عناصر اصلی قسمت هوایی
گیاه، دستخوش رشد و تقسیم مداوم می شوند. همانطور که سلول از مریستم خارج
می شوند، برای تشکیل انواع خاص سلول تفکیک می شوند. سلول های خوراک گیر (تغذیه
کننده) از طریق سنتز و اجتماع اجزاء کلروپلاست به سرعت قابلیت غذاسازی پیدا
می کنند. در عین حال، سلول ها از طریق واکوئل سازی، بزرگ می شوند. علیرغم
اینکه پیشرفت های قابل توجهی در زمینه تعیین ویژگی شبکه های رونوشتی که در
حفظ مریستم و تعیین برگ نقش دارند انجام گرفته است اما درک ما از مکانیسم
واقعی تفکیک سلول مریستم هنوز بسیار محدود و کم است. ما با استفاده از روش
ریزالقایی نشان خواهیم داد که بیان بیش از حد و ناپایدار موضعی پروتئین
مرتبط با رتینوبلاستوما (RBR) در مریستم رأسی شاخه برای تحریک سلول ها
در مریستم به منظور تحمل مراحل اولیه تفکیک، کافی است. روی همرفته باتوجه به
داده های اخیر مبنی بر نقش پروتئین RBR در محدودکردن تفکیک ساقه سلول در
مریستم رأسی شاخه، داده های ما به تصویر در حال ظهور پروتئین های RBR به
عنوان قسمت مرکزی مکانیسم کنترل کننده تفکیک سلول مریستم کمک می کند. مریستم
راسی شاخه (SAM) شامل گروهی از سلولهای در حال تکثیر است که دودمان آن،
عناصر اصلی را در اختیار تمام قسمت های هوایی گیاه قرار میدهد. بااینحال
تولید مداوم سلولهای جدید معمولا منجر به افزایش مداوم اندازه SAM نمی شود.
درعوض، سلول های در جهت بنیان مبدائی SAM تفکیک میابند و با ساقه گیاه یکی
می شوند. در حالیکه گروهی از سلولهای روی پهلوی مریستم در فواصل منظم
زمانی ومکانی با اندام های جدید مثل برگ ها، یکی می شوند برای بررسی بیشتر
به Tsiantisو Hay، 2003؛ Byrne، 2005؛ Fleming، 2005). پرسه تفکیک سلول
مریستم در واقع با بسیاری از روش های مشخص شده توسط تغییرات اختصاصی در
سلولشناسی ارتباط دارد. بنابراین، در حالی که سلول های SAM را میتوان با از
طریق تراکم نسبتا کم و سیتوپلاسمی شناسایی کرد، همانند سلولهایی که با
ساختارهای برگ و ساقه یکی می شوند، این سلول ها نیز در نتیجه بزرگ شدن
واکوئل بزرگتر می شوند. به طوریکه به سیتوپلاسم به سمت لایه اطراف پیرامون
فشار وارد می شود. به طور همزمان، سرعت تکثیر سلول روبه کاهش میرود و اشکالی
از تقسیم سلول ایجاد می شود که نتیجتا بافت شناسی برگ ها و ساقه را مشخص
میکنند (Donnelly و همکاران 1999). علاوه بر تغییر اندازه و شکل تقسیم، سلول
هایی که قلمرو SAM را ترک می کنند، به نوعی بیوشیمی اختصاصی و ویژه دست
میابند. سلول های موجود در SAM، غذاگیر (تغذیه کننده) هستند و به کربن وارد
شده برای پرسه های کاتابولیکی که دراین قسمت از گیاه رخ می دهد بستگی دارد.
اکثر سلول های مجاور SAM از طریق تفکیک پروتوپلاستیدهای کوچک به کلروپلاست
ها، به سرعت به قابلیت غذاسازی دست میابند (فلمینگ و همکاران، 1996). سنتز
و اجتماع اجزاء گوناگون سازمان فتوسنتزی در این پرسه نقش دارند.