صدمات جانی تنها به خسارات غیر مادی مجنی علیه منحصر نمی شود و در پی صدمه جانی معمولاً خسارات مادی و
اقتصادی بر مصدوم تحمیل می شود، که از نظر ماهیت و قابلیت ارزیابی با خسارات غیر مالی کاملاَ متفاوت است. بدین نحو بحث از جبران خسارات ناشی از صدمات جانی در دو بخش مجزی قابل بررسی می باشد: از طرفی، خسارات معنوی وغیر مالی (از جمله ناراحتی تحمل صدمه و دردهای ناشی از آن، محرومیت موقت یا دائم از عضو، کسر زیبایی، عدم توانایی پرداختن به تفریحات و ورزش) که قابل اندازه گیری مادی و پولی نیستند و لذا جایگزینی آن عملاً غیر ممکن است. به همین دلیل نظامهایی که جبران این خسارات معنوی را مدّ نظر قرار داده اند، حکم به پرداخت مبلغی از این بابت را نه به عنوان جبران خسارت بلکه تشفی خاطر مصدوم لحاظ کرده اند. از طرف دیگر، خسارات مادی و
اقتصادی که در پی صدمات جانی ایجاد می گردد، قرار دارد. این خسارات شامل هزینه درمان، تلف منفعت کاری و از کارافتادگی، هزینه های استخدام دیگری برای مراقبت و پرستاری دائم یا موقت از زیان دیده بوده و طبیعتی کاملاَ مادی و پولی دارند و کسر دارایی محسوب می شوند و لذا قابل اندازه گیری و جایگزینی با پول می باشد.