ریخته گری کوبشی با نام آهنگری فلز مایع نیز شناخته می شود. در این فرایند فلز مذاب داخل قالب (درون یک صفحه قالب) جای گرفته و صفحه دیگر قالب با فشار هیدرولیکی بسته می شود و تا انجماد مذاب فشار ادامه دارد. فشار بالای به کار برده شده و انجماد سریع در سطح قطعه به دلیل سرعت بالای انتقال حرارت قالب باعث نزدیک شدن خواص
مکانیکی قطعه ریخته گری به خواص
مکانیکی قطعه آهنگری شده می شود. این فرایند در سال 1960 در ایالات متحده معرفی شد. پس از منتشر شدن به صرفه بودن این روش برای ریخته گری آلیاژهای غیر آهنی پذیرفته شد و گسترش یافت. آلیاژهای آلومینیوم، منیزیم و مس به سهولت با این روش قابلیت تولید دارند. به رغم عمر کوتاهی که سنبه با گوشه های تیز در تولید آلیاژهای آهنی دارد، با این حال به دلیل کاهش هزینه های تولیدی از لحاظ نیروی انسانی و صرفه جویی در مواد این فرایند برای این گونه آلیاژها نیز اتخاذ می شود. فرایند ریخته گری فشاری با فرستادن ذوب به درون یک قالب از پیش گرم شده و ایجاد فشار هیدرولیک آغاز می شود. این فشار به 140Mpa می رسد و فلز تحت فشار منجمد می شود.