اکسایش گلیکول میتوکندری در رابطه با تنفس نوری در گیاهان بلند

عنوان انگلیسی مقاله: Mitochondrial glycolate oxidation contributes to photorespiration in higher plants

عنوان فارسی مقاله: اکسایش گلیکولات میتوکندری در رابطه با تنفس نوری در گیاهان بلند

طبقه بندی: زیست شناسی

فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 14

جهت دانلود رایگان نسخه انگلیسی این مقاله اینجا کلیک نمایید

_______________________________________

چکیده

اکسایش گلیکولات در گلیوکسیل، مرحله واکنشی مهمی در تنفس نوری می باشد. گیاهان زمینی و خزه سبز کاروفیسین، گلیکولات موجود در پراکسیزوم را با استفاده از اکسیژن به عنوان عامل مشترک با اکسیژن ترکیب می کنند، در حالیکه خزه سبز کاروفیسین از دی هیدروناژ گلیکولات میتوکندری (GDH) به همراه عوامل مشترک آلی استفاده می کند. تحلیل های قبلی وجود GDH را در میتوکندری آرابیدوپسیس تالیانا نشان دادند (AtGDH). در این بررسی، سهم AtGDH در تنفس نوری مشخص شده است. هر دو فعالیت GDH میتوکندری و فراوانی RNA تحت شرایط رشد تنفس نوری تنظیم شده اند. آزمایش ها نشان دادند که اکسایش گلیکولات در استخراج های میتوکندری برای انتشار CO2 ترکیب می شود. این اثر می تواند با افزودن فاکتورهای موثر در بیماری برای آمینوترانسفراز تقویت یابد ولی با افزودن گلیسین جلوگیری می شود. رشته های الحاقی T-DNA برای AtGDH، کاهش چشمگیری را در فعالیت GDH میتوکندری و انتشار CO2 از گلیکولات نشان می دهند. بعلاوه، تنفس نوری در این رشته های جهش یافته در مقایسه با نوع مونه وحشی کاهش می یابد که با تعیین شکافت CO2 و نسبت گلیسین/سرین تحت شرایط رشد تنفس نوری پخش می شود. داده ها نشان می دهند که اکسایش گلیکولات میتوکندری سهمی در تنفس نوری در گیاهان بلند دارد. این مورد نشان دهنده حفظ تنفس نوری کلروفیسین در استرپتوفیت، با وجود تکامل پراکسیسم نوع برگی می باشد.

کلیدواژگان: دی هیدروناژ گلیکولات، تنفس نوری، تکامل گیاه، استرپتوفیت

مقدمه

گیاهان زمینی، گروه مونوفیلیتی (تک ریشه ای) می باشند که از خزه های سبز بیرون می آیند. نزدیک ترین نسبت ها در گیاهان زمینی باقی مانده در خزه سبز کلروفیسین یافت می شوند. هر دو گونه اغلب تحت عبارت استرپتوفیت براساس هر دو شواهد مولکولی و یاخته شناسی رده بندی می شوند. یک ویژگی مهم مشترک بین استرپتوفیت ها وجود پراکسیسم نوع برگی حاوی GO به عنوان آنزیم کلیدی می باشد. گلیکولات زیرلایه ای در گیاه و کلروپلاست های جلبکی حاصل از فوسفوگلیکولات تولید می شود، یعنی خودش محصول اصلی فعالیت اکسیژن زنی ribulose 1,5-bisphosphat carboxylase/oxygenase می باشد.

مکانیسم مولکولی نشانه دهی جیبرلین در گیاهان

عنوان انگلیسی مقاله: Molecular mechanism of gibberellin signaling in plants

عنوان فارسی مقاله: مکانیسم مولکولی نشانه دهی جیبرلین در گیاهان

طبقه بندی: کشاورزی و زیست شناسی

فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 24

جهت دانلود رایگان نسخه انگلیسی این مقاله اینجا کلیک نمایید

_______________________________________

چکیده

هورمون جیبرلین (GA) نقش مهمی در تعدیل و مدوله فرآیندهای گوناگون در تمام رشد و نمو گیاه ایفا می کند. در سال های اخیر، پیشرفت قابل توجهی در زمینه شناسایی مولفه های نشانه دهی GA بالادست و عوامل trans و cis-acting که ژن های واکنش ده به GA پایین دست را در گیاهان عالی تنظیم می کنند انجام شده است. ظاهرا GA مسیر نشانه دهی خود را ازطریق القای پروتئولیز عوامل مانعی GA (پروتئین های DELLA) ابراز می کند. شواهد جدید نشان می دهد که پروتئین های DELLA هدف فروافت کمپلکس SCF لیگاز یوبیکیتن E3 از طریق مسیر پروتوزئوم یوبیکیتن- 26S می باشد.

واژه های کلیدی: ژن های واکنش ده به GA، انتقال نشانه هورمون، کمپلکس SCF، پروتئین های DELLA، GARC

مقدمه

جیبرلین های بیواکتیو (GAها) هورمون های گیاهی هستند که باعث رشد ساقه و برگ می شوند. GAها در برخی گونه ها باعث جوانه زنی بذر و تعدیل زمان گلدهی و رشد گلها، میوه ها و بذر می شوند. دریافت GA و مسیر انتقال نشانه، نشانه GA را به تغییراتی در بیان ژن و ریخت شناسی گیاه تبدیل می کند. با وجود اینکه پذیرنده GA شناسایی نشده است اما، به تازگی پیشرفت های قابل توجهی در زمینه شناسایی مولفه های نشانه دهی GA بالادستی عوامل ترانس و cis-acting که ژن های واکنش دهنده به GA پایین دست در گیاهان عالی را تنظیم می کنند انجام شده است. شواهد نشان می دهد که یک کنش نزدیک بین مسیرهای پاسخ GA و متابولیسم GA برای حفظ همواستاسیز GA در گیاهان وجود دارد. چندین بررسی جدید در مورد مسیرهای نشانه دهی و یا متابولیسم GA وجود دارد. در این بررسی به مکانیسم های مولکولی تازه کشف شده پروتئولیز موانع نشانه دهی GA توسط GA و مطالعات بیوشیمی و ریزآرایه ایی که ژن های جدید واکنش ده به GA و عوامل تنظیم کننده رونوشت این ژن ها را شناسایی کرده اند، پرداخته خواهد شد.

تأثیرات بر ریشه و شاخه سویا در طی دوره سرما در تاریکی طبیعت و شدت توقف فتوسنز را تعیین می‌کند

عنوان انگلیسی مقاله: Effects on both the roots and shoots of soybean during dark chilling determine the nature and extent of photosynthesis inhibition

عنوان فارسی مقاله: تأثیرات بر ریشه و شاخه سویا در طی چینه سرمای در تاریکی طبیعت و شدت توقف فتوسنز را تعیین می کند

طبقه بندی: زیست شناسی

فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 20

جهت دانلود رایگان نسخه انگلیسی این مقاله اینجا کلیک نمایید

_______________________________________

چکیده

کمک نسبی دمای پایین خاک و هوا درتوقف کلی فتوسنتز در سویا هنوز مشخص نیست. مکانیسم های درگیر در توقف فتوسنتز در اثر سرمای تاریکی بیشتر در ژنوتیپ سویای حساس (PAN809) و مقاوم در برابر سرما (Highveld Top) در آزمایشات با دمای پایین خاک (کل سرمای گیاه WPC) یا بدون دمای پایین خاک (سرمای موجود در شاخه SC) بررسی شد. در ابتدا، (بعد از سه شب سرما) هم تیمار WPC وهم SC علائم مشابه با PAN809 را ایجاد کردند. در نتیجه تأثیرات تنش سرما بر شاخه ها این علائم را به خوبی تشریح کردند. علائم نوعی شامل کاهش ظرفیت جذب و ترکیب CO2، توقف کارکرد فتوسیستم II و کاهش فعالیت فروکتوز-1، 6- بیزفسفاتاز کلروپلاست (cFBP آز) و ساکاروز- سنتاز (SPS) بود. هنگامیکه سیستمهای ریشه گره دار PAN809 در معرض دمای پایین قرار داده شد (تیمار WPC) ، فشارهای دیگری که در Highveld Top مشاهده نشد، به تدریج بیشتر شد. شواهد جدید بدست آمده نشان می دهند که پاسخ در PAN809 یا تحت تأثیر سرد شدگی تاریکی کل گیاه یا سرد شدگی تاریکی مستقر در شاخه رخ می دهد و اینکه cFBPآز به طور ویژه مورد هدف است و باعث توقف شدید ظرفیت جذب و ترکیب CO2 می شود.