کشاورزی و زراعت در ایران بدون توجه به تأمین آب مورد نیاز گیاهان میسر نیست. بنابراین بایستی برنامه ریزی صحیح برای آن به خصوص در شرایط خشکسالی صورت گیرد. برنامه ریزی صحیح مستلزم محاسبه دقیق نیاز آبی گیاهان می باشد. بر اساس روش های موجود مبنای محاسبات نیاز آبی گیاهان، تبخیر تعرق مرجع و ضرائب گیاهی است. تبخیر تعرق مرجع توسط لایسیمتر اندازه گیری می شود و برای سادگی کار می توان آنرا با توجه به نوع منطقه از روش های تجربی نیز تخمین زد. ضرائب گیاهی نیز از مطالعات لایسیمتر قابل محاسبه است. این ضرائب تابعی از عوامل مختلفی از جمله اقلیم می باشد. بنابراین بایستی در هر منطقه ای با دقت برای هر محصولی محاسبه شود. (19) برای محاسبه و برآورد مقدار تبخیر تعرق سازمان خوار بار و
کشاورزی ملل متحد «FAO» تقسیم بندی زیر را منظور نموده است: اندازه گیری مستقیم تبخیر تعرق به وسیله لایسیمتر، اندازه گیری مستقیم تبخیر بوسیله تشتک یا تبخیر سنج، فرمول های تجربی، روشهای آئرودینامیک تراز انرژی (5). بعضی از روشها فقط جنبه تحقیقاتی داشته تا بتوانند فرایند های انتقالی بخار آب را بهتر و عمیق تر بررسی نمایند. برخی دیگر به جهت نیاز در برنامه های روزانه
کشاورزی بکار می روند. ولی دقت و اصالت روش های تحقیقاتی را ندارد. به هر حال برای عملیات روزانه در مزارع می توان از روشهایی که نتیجه آنها بیش از ده درصد با مقدار واقعی تبخیر تعرق متفاوت نباشد استفاده نمود.