فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 22
_______________________________________
چکیده
توجه
زیادی به ارتباط بین آمادگی جسمانی و
سلامت روانی شده است. هدف این مطالعه
بررسی پیشرفت های اخیر در ورزش رو به رشد و ادبیات سلامت روانی و کشف راه
های جدید برای تحقیقات آینده می باشد. مطالعه حاضر بر پژوهشی تمرکز می کند
که ارتقای سلامت روان و رفاه در میان جمعیت غیربالینی را از سال 1980 مورد
بررسی قرار می دهد. چهار منطقه عملکرد روانی عبارتند از: 1- تندرستی روانی
و خلق و خوی، 2- شخصیت و خودباوری، 3- پاسخ دهی به
استرس های
فیزیولوژیکی و 4- شناخت. به نظر می رسد
ورزش به بهبود خلق و خو و سلامت
روانی به عنوان ارتقا دهنده خودباوری و عزت نفس کمک می کند. ورزش به نظر می
رسد برای عملکرد شخصی کمی مناسب باشد. علاوه بر این پشتیبانی تجربی مختلفی
وجود دارد که پیشنهاد می کند ورزش بر پاسخ دهی به استرس و عملکرد شناختی
اثر می گذارد. هر چند بهتر است تحقیق طراحی شود و رویه های موجود هم مورد
نیاز است. نظریه ها در مورد ارتباط بین ورزش و عملکرد روانی، پیشنهاداتی
برای تحقیقات آینده ارائه می دهد. توجه زیادی به نقش آمادگی جسمانی و ورزش
در ارتقای سلامت روان و رفاه شده است. مقالات متعددی در مطبوعات حرفه ای و
عمومی در ستایش فضایل ورزش بدنی منتشر شده است. رونق اقتصادی ورزش سال 1970
شاهد افزایش قابل توجه در تعداد افراد مشغول بود از جمله ورزش هوازی،
مانند رقص در حال اجرا و هوازی (کوپر 1982). شوق ورزش که به سال 1990 بر
می گردد، تجارت دلاری چندین واحدی است. باشگاه های سلامت، تناسب اندام،
برنامه های ویدئویی و ... از سال 1980 وجود داشتند. کسب و کارهای متعددی در
ایالات متحده بعضی از برنامه ها را برای ارتقای آمادگی جسمانی در بین
کارکنان اجرا کرده اند (فالکن برگ 1987). آنها از عضویت پرداخت شرکتی
در محدوده بهداشت اختصاصی و باشگاه تناسب اندام برای تکمیل امکانات محیط
کار طبقه بندی می شوند. این برنامه ها نه تنها برای بهبود و حفظ سلامت
کارکنان ایجاد شده اند بلکه برای ترویج سلامت روانی و بهره وری و کاهش
غیبت، ادعای بیمه و استرس ایجاد شده اند. مقالات متعددی در کسب و کار و
مجلات مدیریت مربوط به تناسب اندام به عنوان راهی جهت بهبود رفتار کار
کارمند ظاهر شده اند (ادمونسون 1987، گلب 1985، هاوارد 1987، کلوک 1985). مفهوم معروفی که ورزش نه تنها به بهبود ظاهر و سلامتی کمک می کند بلکه
خلق و خو و خودباوری و بطور کلی سلامت روانی را افزایش می دهد. مردم
معمولا بر ورزش به عنوان ابزاری برای حفظ منافع جسمی و روانی تکیه می کنند.
مقاله حاضر ماهیت شواهد علمی این ادعاها را آشکار می کند.