پایان نامه ادبیات (بدیع)

پایان نامه جهت اخذ درجه کارشناسی
عنوان کامل: بدیع در ادبیات
دسته: ادبیات فارسی
فرمت فایل: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
تعداد صفحات: 55
________________________________________________________
بدیع چیست؟
بدیع چنانکه قدما گفته اند علمی است که از وجوه تعیین کلام بحث می کند و از ما بدیع مجموعه شگردهایی است (با بحث از فنونی) است که کلام عادی را کم و بیش تبدیل به کلام ادبی می کند و یا کلام ادبی را به سطح والاتری (از ادبی بودن یا سبک ادبی داشتن) تعالی می بخشد. مثلا مهم ترین عاملی که به این کلام سعدی حیثیت ادبی بخشیده است آوردن لفظ (خویش) به دو معنی مختلف است (جناس تام). غم خویش در زندگی خور که خویش به مرده نپردازد از حرص خویش به همین لحاظ اگر به جای یک خویش (قوم) و به جای دیگر (خود) بگذاریم دیگر کلام ادبی نخواهد بود. همین توجه ذهن به وجود این گونه ارتباطات هنری در بین کلمات است که جنبه های زیبا شناختی کلام را مشخص و برجسته می کند و در خواننده احساس التذاذ هنری به وجود می آورد. گاهی در کلام عواملی است که می توان در مقام تمثیل به آنها (پارازیت) گفت، بدین معنی که گیرنده را در فهم مستقیم پیام فرستنده دچار اشکال می کند و به عبارت دیگر باعث مکث یا وقفه در روانی کلام می شوند. اما دقت در فهم آن ها منجر به درک حیثیت ادبی کلام می شود. شاعر به جای آن که بگوید شیرین تنها ماند، می گوید: «چو تنها ماند ماه سروبالا» و به جای آن که بگوید از چشمان اشک ریخت، می گوید: «فشاند از نرگسان لؤلؤ لالا» و گاهی شاعر دست به «غریب سازی» می زند و فعلی در طی کلام می آورد که از نظر ارتباط با متمم یا مفعول موجب اعجاب و تعجب هنری می شود. نقش عواملی از این دست، در سبک ادبی به حدی است که می توان گفت در آثار برخی از شاعران بدیع گرا (مثلا نظامی و خاقانی)، سبک، کاملا مبتنی به شگردها و عوامل بدیعی و بیانی است و اگر این عناصر را از آن حذف کنیم، سبک ادبی به سرعت به سطح کلام عادی تنزل می یابد. پس از زبان سبک ادبی، زبانی است که از لحاظ معنی و موسیقی از زبان سبک های دیگر (علمی، تاریخی و …) مثلا زبان روزمره یا استاندارد متمایز است. هرگونه انحراف و تغییر هنری از زبان عادی چه در معنی و تصویر و چه در لفظ و موسیقی، یک مورد یا صنعت بدیعی است. به عبارت دیگر هر واژه ای که در ارتباط یا واژه دیگر از یک سطح لغوی محض به یک سطح گسترده معنایی یا از یک سطح عادی آوائی به یک سطح موسیقیایی تعالی یا به یک مورد بدیعی است.

زیبایی شناسی سیاست است (ترجمه مقاله هنر)

عنوان انگلیسی مقاله: Aesthetics is Politics

عنوان فارسی مقاله: زیبایی شناسی سیاست است

طبقه بندی: هنر

فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 6

لینک دریافت رایگان نسخه انگلیسی مقاله: دانلود

_______________________________________

چکیده

در جشنواره دوسالانه 2005 ونیز، برای نخستین بار نمایشگاه نادر و اغواکننده مشترکی به نام «آرشیو معاصر» از کشورهای قرقیزستان، ازبکستان و قزاقستان در کلاه فرنگی (پاویون) آسیای مرکزی به نمایش گذاشته شد. چندین ویدئو و چیدمان این نمایشگاه با کار دوباره روی فرم های آوانگارد دهه 70 و 80 میلادی نور/تاریکی آبراموویچ و اولی (1077)، اندرونی های خانگی روسیه شوروی ناباکوف احساس غریب «آشناپنداری» را به وجود می اورد که با جست وجوی هویت سیاسی و قومی این جمهوری های نوپا که پس از فروپاشی شوروی پا به هستی گذاشته اند، همراه بود، شیوه ای که این شکلهای هنری، از گذشته سفر می کرد تا معنایشان را در زمان حال تغییر دهد، پرسشی را پیش می کشید که جابه جایی هنر انتقادی در زمینه های تازه، و فراتر از آن بود، این نمایشگاه پرسشی را مطرح می کرد که آیا درک ودریافت هنر این کشورها به شکلی مستقل از این زمینه خاص سیاسی است یا نه؟ اینکه شدنی است یا نه، یا خواه چنین چیزی شدنی باشد یا نه، آیا می توان این کارها را به هر حال سیاسی تعبیر کرد، در حالی که عنوتن نمایشگاه، شکل مهارشده تری از آرشیو را برمی انگیخت؟ انگیزه های درهم تنیده سیاسی، سود جستنِ دوباره از شکلهای آوانگارد و استفاده از بایگانی، از آن گونه پرسشهایی است که فیلسوف فرانسوی ژک رنسییر در کتاب تازه اش به نام بیماری در زیبایی شناسی (پاریس، 2004) پیش می کشد.

      علاقه رنسییر با دنبال کردن کارش در رشته فلسفه سیاسی، در این سالها به فرهنگی دیدنی (بصری) و رابطه میان سیاست و زیبایی شناسی کشیده شد؛ دو رشته ای که بنا به دریافت رنسییر، به جای آنکه خودمختار باشند، به شکلی درونزدادی به یکدیگر تعلق دارند. در حالی که کتاب تازه اش برخی از نظریه هایی را بازبینی می کند که پیش از ان در زیبایی شناسی سیاست پرورانده بود، بازاندیشی های تازه اش، او را به گفت وشنود نمونه های خاصی کشانده که از نمایشگاه های هنری این سالها بیرون کشیده شده است. چنین می نماید که بیماری در زیبایی شناسی روشی کاری برای پی بردن به سرشت سیاسی زیبایی شناسی در زمینه خاص هنر امروز پیشنهاد می دهد که در عین حال، راززدایی تندرستی بخشی از «هنر انتقادی» دهه شصت و میراثش است.