اکسیدهای اصلاح شده Oxo-Anion (ترجمه مقاله شیمی و مهندسی مواد)

عنوان انگلیسی مقاله: Oxo-Anion Modified Oxides
عنوان فارسی مقاله: اکسیدهای اصلاح شده Oxo-Anion
دسته: شیمی و مهندسی مواد
فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 32
_______________________________________
چکیده
در واکنش دو یا چند عنصر کاتالیزور دو غایت را می توان یافت: شکل گیری یک ماده مرکب یا یک محلول جامد متشکل از همگن ترین نوع واکنش در مقابل شکل گیری یک نمونه سطحی غیر مرطوب روی یک پایه ثابت به عنوان نوع حداقل واکنش. برای کاتالیزورهای تقویت شده معمولاً هدف تجزیه گونه های فعال است؛ یکپارچگی ساختاری نگهدارنده بدون تغییر باقی می ماند هرچند که ممکن است واکنش های قوی در سطح نگهدارنده و فاز ناپیوسته رخ دهد (به بخش 3. 2. 5 مراجعه نمایید). از این رو اکسیدهای اصلاح شده آنیون نظیر زیرکونیوم سولفات یا تنگستن یا تیتانیوم سولفات را می توان به راحتی به عنوان سیستم های نگهدارنده و به طور خاص به عنوان اسیدهای تثبیت شده در نظر گرفت. اما در یک مسیر آماده سازی خاص، عنصر دوم (سولفات، تنگستن) در مرحله آماده سازی افزوده می شود و در زمان متبلور شدن اکسید شبکه ای در طی عملیات گرمایی آماده می شود. در نتیجه، ویژگی های بافتی و ساختاری (خواص زیرکونیوم یک فاز شیمیایی خاص) اکسید شبکه ای به شدت تحت تأثیر قرار دارد. اگر عناصر بعدی نظیر ارتقاء دهنده ها افزوده شوند، وضعیت پیچیده تر می شود. هرچند که این محصول ممکن است یک اکسید کاربردی سطحی در نظر گرفته شود، سیستم ها با واکنش قوی عنصر و عامل تابعی و شبکه شناخته می شوند که به هدایت دوجانبه ساختارشان منجر می گردد. محصول نهایی به طور ایده آل تنها حاوی اکسید شبکه ای به صورت فاز متبلور است. این ویژگی این سیستم ها را از کاتالیزورهای هم رسوب شده نظیر Ni/Al2O3 و Cu/ZnO که با ترکیب اولیه عناصر شناخته می شوند، متمایز می سازد اما محصول نهایی که پس از یک مرحله تقلیل بدست آمد، متشکل از فازهای جداگانه است که به طور مجزا با تجزیه نوری قابل شناسایی هستند. بنابراین اکسیدهای Oxo-anion اصلاح شده را می توان به عنوان طبقه جداگانه ای از کاتالیزورها در نظر گرفت.

انواع مواد و نکات قابل توجه

سیستم رابطی که در این فصل مورد بحث قرار گرفت، زیرکونیوم سولفات می باشد اما سایر گونه های این نوع کاتالیزور نیز که عبارتند از سایر آنیون ها و سایر اکسیدها مورد بحث قرار می گیرند. زیرکونیو سولفات نخستین بار در اختراع هولم و بیلی در سال 1962 توصیف گردید. علاقه شدید به این سیستم سال ها بعد در دو مقاله هینو و آراتا به اوج خود رسید که آن را در دمای اتاق گزارش نمودند که تحت شرایطی است که به لحاظ ترمودینامیکی با ایزومر مورد نظر ساطگاری دارد.

سنتز ماده ضدآتش فاقد هالوژن و کاربرد آن روی پلی پروپیلن (مقاله مهندسی شیمی)

عنوان انگلیسی مقاله: Synthesis of halogen free flame retardant and its application on polypropylene
عنوان فارسی مقاله: سنتز ماده ضدآتش فاقد هالوژن و کاربرد آن روی پلی پروپیلن
دسته: شیمی
فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 9
_______________________________________
چکیده
هدف از کار انجام شده در اینجا، سنتز ماده ضد آتش فاقد هالوژن و دوستدار محیط زیست بر پایه فسفر برای کاربرد روی پلی پروپیلن بود. پلی پروپیلن در دمای اتاق به شدت آتشگیر است و تقریباً زغالی به جا نمی گذارد. ماده ضد آتش سنتز شده مقادیر شاخص حد اکسیژن (LOI) پلی پروپیلن را افزایش داده و همچنین از ریزش مذاب پلیمر جلوگیری می کند. با این حال، مشاهده شد که مقاومت گسیختگی فیلامنت های پلی پروپیلن عمل شده، با افزایش غلظت ماده ضد آتش کاهش می یابد. پایداری گرمایی پلی پروپیلن نیز با افزایش دمای تخریب، افزایش می یابد.

کلیدواژه: ماده ضدآتش، پلی پروپیلن، ماده ضدآتش بر پایه فسفر، پایداری گرمایی

مقدمه

مهمترین خاصیت پلی پروپیلن امکان کاربرد آن به صورت اشکال مختلف لیفی است. دمای ذوب پایین آن (C˚170 160) در بسیاری از مراحل تولید لایه های بی بافت مزیت مهمی به حساب می آید. ضد آتش کردن پلی پروپیلن به شدت سخت است. پلی پروپیلن خالص در دمای اتاق بسیار آتشگیر است و تقریبا هیچ زغالی به جا نمی گذارد. آتشگیری بالا و مقدار شاخص حد اکسیژن پایین (4/17)، کاربرد آن را در بسیاری از زمینه ها با محدودیت مواجه کرده است. زمانی که مشتعل می شود، پلی پروپیلن با شعله بدون دود می سوزد و زغالی به جا نمی گذارد. همراه با سوختن، ریزش مذاب که خود عاملی خطرناک است نیز مشاهده می شود. بنابراین، عامل ضدآتش نه تنها باید باعث خاموش شدن آتش شود، بلکه باید از ریزش پلیمر نیز جلوگیری کند. به همین دلیل پلی پروپیلن ضدآتش شده برای توسعه در زمینه های مختلف مورد نیاز است. 

مقاله مهندسی شیمی: تقویت پلی وینیل کلرید اصلاح نشده با افزودن نانو ذرات کربنات کلسیم

عنوان انگلیسی مقاله: Toughening of unmodified polyvinylchloride through the addition of nanoparticulate calcium carbonate

عنوان فارسی مقاله: تقویت پلی وینیل کلرید اصلاح نشده با افزودن نانو ذرات کربنات کلسیم

دسته: شیمی

فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 23

جهت دانلود رایگان نسخه انگلیسی این مقاله اینجا کلیک نمایید

_______________________________________

چکیده

نانوکامپوزیتهای پلیمری PVC/CaCO3 در ترکیبات مختلف با استفاده از آسیاب دو غلتکی و فشرده سازی قالب گیری تولید شدند. این ساختار با استفاده از میکروسکوپ الکترونی مشاهده گردید سپس خواص مکانیکی و استاتیک و دینامیکی ساختار تعیین گردید. حضور ذرات نانومتری کربنات کلسیم، کاهش خفیفی را در قدرت کششی ایجاد می کند ولی از طرف دیگر، تاثیر انرژی و زخیره مدول و شکست سختی اصلاح می کند. بررسی شکست سطحی توسط میکروسکوپ الکترونی، نشان میدهد که خواص پیشرفته شکست در نانوکامپوزیت ها، توسط شکل گیری خلإ موثر در ذرات ایجاد شده است. این فرضیه توسط یک میکروساختار مبتنی بر مدل سازی اجزای محدودی حمایت شده که بر اساس تغییر شکل پلاستیکی و الاستیکی اطراف ذره ای که بطور ضعیف پیوند خورده، می باشد که توضیحی هم برای رفتار کششی تک محور و هم برای سختی پیشرفته نانوکامپوزیتها ارائه میدهد.

کلیدواژه: نانوکامپوزیت pvc، چقرمگی شکستگی، آنالیز اجزای محدود

مقدمه

 قالب های غیر ارگانیک برای دهه های بسیاری هم در مواد الاستومر و هم در مواد پلاستیکی مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به الاستومرها، هدف اصلی یا فراهم آوردن تقویت عمده مثلا استفاده از دوده و سیلیس در ترکیبات مصنوعی است یا کم ارزش کردن ترکیبات با استفاده از خاک رس و سایر مواد است. برای ترموپلاستیک هایی چون پی وی سی، هدف بعدی با استفاده از قالب های ارزان قیمت برای سفت کردن مواد یا کنترل خواص آکوستیک بدست می آید. در کاربرد های مهندسی که ترکیب سختی و سفتی مورد نظر است، برای ترکیباتی چون لوله های پی وی سی، از مقادیر زیاد قالب های غیر ارگانیک معمولا اجتناب می شود. با این حال، یک آگاهی فزاینده از احتمالاتی وجود دارد که بطور همزمان طیف وسیعی از خواص مکانیکی را اصلاح می کند و هزینه های ایجاد شده از طریق ادغام ذرات نانومتر را کاهش میدهد. بطور معمول، سختی پی وی سی غیر پلاستیکی می تواند با استفاده از اصلاح کننده تاثیر ذرات لاستیک، مانند پلی اتیلن کلر (CPE) و آکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS) برای آنچه که به عنوان اصلاح PVC (M-PVC) شناخته شده است، بهبود یابد. افزایش سختی را می توان به شکل گیری حفره در ذرات لاستیک نسبت داد زمانی که تنش اعمال می شود، در نتیجه تغییر شکل ماتریس از طریق شکل گیری باند برشی و یا شکاف است که می تواند انرژی  را جذب کند. [8]. با وجود اثر سختی خوب، حضور ذرات لاستیک، مدول و قدرت عملکرد را کاهش می دهد، و می تواند هزینه را افزایش می دهد. 

رویکردهای جدید حذف فلزات سنگین فاضلاب صنعتی

عنوان انگلیسی مقاله:New trends in removing heavy metals from industrial wastewater

عنوان فارسی مقاله:رویکردهای جدید در حذف فلزات سنگین از فاضلاب صنعتی

طبقه بندی: محیط زیست - شیمی

فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش

تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 29

لینک دریافت رایگان نسخه انگلیسی مقاله: دانلود

_______________________________________

چکیده

فرایندهای ابتکاری برای تصفیه فاضلاب صنعتی حاوی فلزات سنگین، اغلب موارد شامل فناوری هایی برای کاهش سمیّت به منظور برآوردن استانداردهای تصفیه مبتنی بر فناوری می باشد. این مقاله به بررسی پیشرفت ها و قابلیت های فناوری تصفیه های متوع برای حذف فلزات سنگین از فاضلاب صنعتی می پردازد. تمرکز ویژه ای به فرایند نوآوری شده فیزیکی- شیمیایی همچون جذب در ارتباط با جاذب های جدید، فیلتراسیون غشا، الکترودیالیز، و فوتوکاتالیست اختصاص داده شده است. مزایا و محدودیت های آن ها مورد ارزیابی قرار گرفته اند. شرایط عملیاتی اصلی همچون PH، و عملیات تصفیه ارائه شده است. بررسی های به چاپ رسیده از 94 مرجع نقل قول شده (1999-2008) مد نظر قرار داده شده است. از این بررسی مشخص می شود که جذب کننده های جدید و فیلتراسیون غشا حاوی بیشترین تعداد مطالعات بوده و در سطح گسترده ای برای تصفیه فاضلاب های آلوده شده با فلزات کاربرد دارند. به هر حال، درآینده نزدیک، مهم ترین بوده روش نویدبخش برای تصفیه چنین سیستم های پیجیده ای به نام روش فوتوکاتالیتیک بوده که به کاهش فوتون های بی ارزش از منطقه موردنظر نزدیک به اشعه فرابنفش می پرد ازد. آن ها منجر به کاهش آلاینده های ارگانیک و بازیافت فلزات در سیستم های تک ظرفی می گردند. از طرف دیگر، با در نظر گرفتن فرایندهای سنتی، رسوب اهک به عنوان یکی از موثرترین ابزارها برای تصفیه فاضلاب غیرآلی با غلظت فلز >1000 mg/L می باشد. بیان این مسئله حائز اهمیت می باشد که هزینه کل تصفیه آب های آلوده به فلز متغیر می باشد، که بستگی به مراحل بکارگرفته شده و شرایط منطقه ای دارد. در کل، قابلیت فنی، تسهیلات صنعتی، و ثمربخش بودن به عنوان فاکتورهای کلیدی در گزینش مناسب ترین تصفیه برای فاضلاب های غیرآلی می باشد.

کلیدواژه: فلزات سنگین، تصفیه فاضلاب، حذف، تکنیک های پیشرفته

مقدمه

در میان صنایع تولید کننده مواد شیمیایی، صنایع تولیدکننده فلزات سنگین مانند کادمیم، کروم، مس، نیکل، سرب و روی به دلیل تخلیه مقادیر زیادی از فاضلاب فلزدار، جزو زیان آورترین ها هستند. امکان جذب این فلزات توسط ارگانیزم های زنده به دلیل انحلال پذیری زیادشان در محیط های آبزی وجود دارد.