فرمت فایل: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
بخشی از ابتدای گزارش کارآموزیاشکال اولیه
مخابرات شامل سیگنال های دود و طبل بودند. طبل را بومی های آفریقا، گینه نو و آمریکای جنوبی استفاده می کردند در حالیکه سیگنال های دود را بومی های آمریکای شمالی و چین استفاده می کردند. بر خلاف تصور این سیستم ها معمولاً هدفشان بیش از تنها آگاهی از مکان اقامت بود. در قرون وسطی حلقه هایی از آتش را بر سر تپه ها ایجاد می کردند. تا پیغامی را مخابره کنند. در قرون وسطی، حلقه های آتش این نکته منفی را داشتند که تنها می توانستند قطعه کوچکی از اطلاعات را منتقل کنند، بنابراین معنای پیغامی مانند «دشمن دیده شد» باید از قبل مورد توافق قرار می گرفت. یکی از موارد قابل توجه استفاده از آنها در طول جنگ اسپانیا بود که یک حلقه آتش پیغامی را از بندر پلای موت به لندن فرستاد. در طول
تاریخ در بعضی از فرهنگ ها کبوترهای خانگی برای ارسال خبر مورد استفاه قرار می گرفتند. ایستگاه های کبوتری فکری است که ریشه ایرانی دارد، و همچنین رومی ها نیز برای کمک به ارتش خود از آن استفاده می کردند. فرانتینوس می گوید که ژولییوس سزار از کبوتر به عنوان پیک در فتح گل (کشور باستانی فرانسه) استفاده می کرد. یونانیان اسامی برنده های بازی های المپیک را به این طریق به شهرهای مختلف می فرستادند. تا قبل از آمدن تلگراف، این روش از ارتباطات بین تجار و سرمایه دارها رایج بود. دولت هلند در اوایل قرن 19 با کمک پرنده هایی که از بغداد می آورد، از این سیستم در جاوه و سوماترا استفاده می کرد. رویتر در سال 1849 از پیک های کبوتری برای اطلاع از قیمت سهام کالاها بین آخن (شهری در آلمان) و بروکسل استفاده می کرد، شیوه ای که تا آمدن تلگراف رایج بود. کلاد چاپ، مهندس فرانسوی، در سال 1792 اولین سیستم تلگرافی بصری ثابت (خط مخابره به وسیله علایم (سمافور)) را بین لیل و پاریس ساخت. البته سمافور نیازمند کاربران متخصص و برج های گران در فواصل ده تا سی کیلومتری (شش تا نوزده مایل) بود. در رقابت با تلگراف الکتریکی، آخرین خط تجاری آن در سال 1880 از رده خارج شد.