سیستمهای ترکیبی Soft Computing (ترجمه مقاله کامپیوتر)

عنوان انگلیسی مقاله: Hybrid Soft Computing Systems: Where Are We Going?
عنوان فارسی مقاله: سیستمهای ترکیبی Soft Computing: ما به کجا می رویم؟
دسته: فناوری اطلاعات و کامپیوتر
فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 27
_______________________________________
چکیده
Soft Computing یک روش محاسباتی است که شامل منطق فازی، محاسبات عصبی، محاسبات تکمیلی و محاسبات احتمالی می باشد. بعد از یک نگاه اجمالی به اجزای Soft Computing، برخی از مهمترین ترکیبات آنرا مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می دهیم. ما بر روی توسعه کنترل کننده های الگوریتمی هوشمند، همانند استفاده از منطق فازی برای کنترل پارامترهای محاسبات تکمیلی تاکید می کنیم و در مورد کاربرد الگوریتم های تکمیلی برای تنظیم کنترل کننده های فازی صحبت خواهیم کرد. ما بر روی سه کاربرد از Soft Computing در جهان واقعی تاکید می کنیم که همگی توسط سیستمهای ترکیبی ایجاد شده اند.

نگاه کلی به Soft Computing
Soft Computing واژه ای است که در ابتدا توسط زاده برای مشخص کردن سیستمهایی که از خطای بی دقتی، مبهم بودن و کمی درست بودن، برای کنترل درست، کم هزینه و سازگارتر با جهان واقعی استفاده می کنند. به طور معمول SC شامل چهار تکنیک می باشد:دوتای اول آن، سیستم های استدلال آماری (PR) و منطق فازی (FL)، بر پایه استدلال بر اساس دانش است. دو تای دیگر، محاسبه عصبی (NC) و محاسبه تکمیلی (EC)، بر پایه روشهای تحقیق و بهینه سازی بر اساس داده می باشند. با توجه به اینکه ما به یک توافق در مورد چارچوب SC یا ماهیت این پیوستگی دست پیدا نکرده ایم، غیره منتظره بودن این روش جدید انکارناپذیر است. این مقاله نمونه ساده شده ای از این سرفصل های بسیار گسترده می باشد که می توانید آنها را در پی نوشت 5 پیدا کنید.

اجزا و رده بندی SC

اصلاح اشتباه و ابهام را می توان در کارهای گذشته کلیین و لوکازوئیچ، منطق دانان چند فازی که در اوایل دهه 1930 استفاده از سیستمهای منطقی سه ارزشی (که بعداً بوسیله منطق با ارزش بینهایت دنبال شد) را برای نشان دادن نامعینی، مجهول بودن یا سایر ارزشهای احتمالی بین ارزشهای واقعی بین ارزش های درست و غلط جبر بول کلاسیک را پیشنهاد کردند، دنبال نمود. در سال 1937، اندیشمند ماکس بلک پیشنهاد کرد که از یک پروفایل همبستگی برای نشان دادن مفاهیم مبهم استفاده شود.