مقاله از تمام رشته های دانشگاهی

به اضافه مقالات تخصصی انگلیسی ایندکس شده در ISI

مقاله از تمام رشته های دانشگاهی

به اضافه مقالات تخصصی انگلیسی ایندکس شده در ISI

علل اتیولوژی و عوارض شکست ایمیلنت دندان (ترجمه مقاله دندانپزشکی)

عنوان انگلیسی مقاله: Implant failure: Etiology and complications
عنوان فارسی مقاله: علل اتیولوژی و عوارض شکست ایمیلنت دندان
طبقه بندی: دندانپزشکی
فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc)
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 3
_______________________________________
چکیده
احتمال وقوع شکست ایمپلنت نگرانی عمده ای برای ایمپلنتولوژیست ها می باشد. بنابراین پیشرفت دانش در ارتباط با این پدیده غیر قابل اجتناب از نظر کلینیکی ضروری است. یکی از علل شکست ایمپلنت، پری ایمپلنتیت می باشد. این ضایعه یک واکنش التهابی است که با از دست رفتگی استخوان پشتیبانی کننده ایمپلنت مشخص میگردد و بر اساس علائم بالینی عفونت (مانند بافت نرم هیپرپلاستیک، ترشح چرک، تغییر رنگ بافتهای مارجینال پری- ایمپلنت و از دست رفتن تدریجی استخوانها) تشخیص داده می شود. از تشخیصهای افتراقی پری ایمپلنتیت میتوان به پریودنتیت مزمن بزرگسالان اشاره نمود زیرا مشخصات مشترک زیادی دارند. شکست ایمپلنت ممکن است همچنین بعلت تروماهای ناشی از جراحی، ریزحرکت و اورلودینگ بروز کند. شکست ایمپلنت، فقدان اسنواینتگریشن است که عموما با لقی ایمپلنت و رادیولوسنسی رادیولوژیک شناسایی می شود. پدیده دیگر ایمپلنت در حالی شکستاست که با از دست رفتگی پیشرونده استخوان مارجینال اما بدون لقی قابل توجه مشخص می شود. در این مقاله بطور مختصر علل و عوارض شکست ایمپلنت و نیز پارامترهای مورد استفاده برای ارزیابی شکست ایمپلنت مورد بحث قرار می گیرد.

کلیدواژگان: شکست ایمیلنت دندان: علل اتیولوژی و عوارض

مقدمه
دانش ایمپلنتولوژی در نتیجه تحقیقات جدید و افزایش آگاهی از اصول بیولوژیک ارتباط بین بافتهای زنده و ساختارهای مصنوعی، پیوسته در حال پیشررفت می باشد. با وجود میزان موفقیت بالا، مواردی از وقوع شکست درمانهای ایمپکت گزارش شده است (1). بر اساس برسی معیارهای کمّی، شکست ایمپلنت کاهش کارآیی ایمپلنت به کمتر از یک سطح دابل قبولتعریف شده است. این تعریف وضعیتهای کلینیکی متفاوت را شامل می شود: تمام انواع لقی های محسوس تا از دست رفتگی استخوان پدرامون ایمپلنت به میزان بیش از 0/2 mm پس از اولین سال بارگذاری (2) یا عمق خونریزی بیش از 5 mm از عمق پروبینگ (3). تمایز بین شکست ایمپلنت و ایمپلنت در حال شکست از نظر کلینیکی موم است. شکست ایمپلنت عدم وجود اسئواینتگریشن است کهعمومآ با لقی ایمپلنت و رادیولوسنسی peri-fixtural مشخص می شود (2). گاهی ممکن است روند شکست آهسته اما مداوم باشد (ه)، این حاات با از دست رفتگی پیشرونده استخوان مارجینال اما بدون لقی قابل توجه مشخص میگردد و به آن ایمپلنت در حال شکست گفته می شود.
ادامه مطلب ...