گل کاغذی

گل کاغذی
نام علمی: .Bougainvillea spp
نام خارجی: Paper flower

جنس کاغذی حدود 14 گونۀ درختچه ای و بالاروندۀ گرمسیری دارد. گونه های این جنس بومی امریکای گرمسیری می باشند. در بسیاری از نقاط گرمسیری و نیمه گرمسیر جهان کاشته می شود. در ایران می توان آن را در خوزستان مشاهده کرد. دلیل زیبایی آن گل ها هستند. در اینجا واژۀ گل واژه ای عمومی است، زیرا که قسمت زیبای آن در واقع گل حقیقی (از نظر گیاه شناسی) نبوده و در حقیقت برگ های تغییر شکل یافته ای به نام براکته (Bract) هستند.  

     جنس گل کاغذی به افتخار دریانورد و کاوشگر فرانسوی لویز آنتوئین د بوگینویل (Louis-Antoine de Bougainville) بوگینویلا (Bougainvillea) نامیده شد. از حدود 14 گونه از این جنس 3 گونۀ B. spectabilis ،B. glabra و B. peruviana اهمیت باغبانی بیشتری دارند. دو رگه های زیادی در این جنس دیده می شود، و این مسئله موجب شده شناسایی ارقام و گونه های متعدد آن مشکل گردد. در بین دورگه ها، گونۀ B. ×buttiana اهمیت بیشتر دارد.

   گل کاغذی خاک حاصلخیز با زهکشی خوب و با واکنش اسیدی (6 – 5/5 = pH) در مکان های آفتابی را ترجیح می دهد. شدت نور بالا موجب گلدهی خوب گل کاغذی است. مکان های با نور کم و یا سایه مناسب پرورش این درختچه نیستند، به طوری که براکته ها (جلوۀ خاص گل کاغذی) در چنین مکان هایی ریزش پیدا می کنند. مکان های گرم و خشک با دماهایی بالاتر از 38 درجه سلسیوس را می تواند تحمل کند، ولی در مکانیهایی که دمای حداقل شب 18 درجه و دمای روز بین 24 تا 35 درجه سلسیوس داشته باشند، گلدهی آن خوب خواهد بود. در مکان هایی که خاک به طور دائمی مرطوب باشد، گلدهی آن با مشکل روبرو خواهد شد. در مقابل بادهای با سرعت بالا خسارت دیده و جهت ترمیم مجدد، زمانی نسبتاً طولانی نیاز دارد. به دلیل اینکه آب موجب کاهش گلدهی می شود، بسیاری از پرورش دهندگان برای تحریک گلدهی اقدام به اعمال تنش خشکی تا مرز پژمردگی به گیاه می کنند، ولی باید دانست که این روش نیازمند دقت بسیار زیادی است، چرا که اگر خشکی بیش از حد باشد، ریختن برگ ها و پس از آن خفتگی و رکود و در نتیجه تأخیر در گلدهی را به دنبال خواهد داشت.

   عادت رشدی و جلوۀ زیبای براکته های انواع مختلف گل کاغذی، آن را برای پردیسه آرایی (Landscaping) بسیار مناسب کرده است. این درختچه می تواند برای طراحی و تهیۀ پرچین (Hedge)، حصار و پوشش زمین شیب دار مورد استفاده واقع شود. از گل کاغذی برای کنترل رشد علف های هرز مناطق کوهستانی استفاده شده است. ارقام پاکوتاه (Dwarf cultivars) آن پوشش زمین مناسبی را به وجود می آورند. گل کاغذی می تواند به صورت یک درخت گل دهندۀ کوتاه تک تنه، در چمن و چفته (Espalier) و یا به صورت آبشار در سراشیبی ها پیرایش شود. گل کاغذی همچنین می تواند در گلدان به صورت بونسای (Bonsai) پرورش یابد.
   تکثیر گل کاغذی می تواند از طریق قلمۀ چوب نرم انتهایی، چوب سبز در حال بلوغ (Maturing green wood)  و چوب میانی بالغ (Matured intermediate wood) انجام شود. قلمه های چوب نرم انتهایی از ارقام آسان ریشه زا (Easy-to-root cultivars) برای ریشه دهی نیاز به هورمون ندارند. برای قلمه های بالغ تر استفاده از هورمون هایی مانند 3- ایندول بوتیریک اسید در غلظت های 2000 تا 6000 قسمت در میلیون (PPM) رایج می باشد. برای ارقام سخت ریشه زا (Difficult-to-root cultivars) ممکن است استفاده از غلظت بیشتر از هورمون لازم باشد. مه زایی متناوب  برای جلوگیری از خشک شدن قلمه ها به طور عمومی مورد استفاده قرار می گیرد. قلمه ها نباید پژمرده گردند. سیستم پاگرما (Bottom heat) در ریشه دهی قلمه ها تأثیر مناسبی دارد.
   گل کاغذی خشکی را تحمل کرده و تا حد امکان آبیاری کم باید صورت گیرد. این درختچه به آبیاری مفرط پاسخ منفی نشان می دهد، ولی نباید اجازه داد که خشکی زیاد و طولانی شود.

   گل کاغذی به هرس پاسخ خوبی نشان می دهد. اگر به طور منظم هرس نشود، به صورت انبوه پیچیده ای از رشد قدیمی و رشد جدید، تبدیل شده و این انبوه شدن موجب بروز بیماری و حملۀ آفات می گردد.